Skoki P

Królowa Śniegu

Koń: Deewana
Jeździec: Skrzydlata
Do czego: skoki
Miejsce: maneż

Dzisiaj postanowiłam przećwiczyć z Deewaną wyższą klasę skoków. Mianowicie miało być to P.
Klacz stała w swoim stanowisku. Przywitała mnie z lekko położonymi po sobie uszami, lecz gdy odkryła, że to ja postawiła je przyjaźnie i przywitała mnie wtuleniem się w dłonie. Pogłaskałam ją po białej odmianie.
Z siodlarni przytransportowałam siodło, ogłowie, szczotki w skrzynce oraz ochraniacze sportowe. Wszystko to postawiłam sobie przed stanowiskiem klaczki. Samą ją wyprowadziłam i uwiązałam do pierścienia.
Czyszczenie rozpoczęłam od zgrzebeł. Deewanie spodobało się drapanie po szyi przy czym machała łbem, aby mnie zachęcić do tej czynności. Po pewnym czasie znudziło się jej, więc szybko przeleciałam po całym ciele zgrzebłem gumowym i iglastym. Potem miękką szczotką wygłaskałam zmierzwioną sierść. Grzywa i ogon były w dobrym stanie więc tu poszło mi łatwo. Na zakończenie kopytka. Kasztanka ładnie podała mi każdą nogę. Poklepałam ją i dałam cukerka, którego szybko zjadła.
Osiodłałam ją z łatwością i poszłyśmy na maneż, na którym przygotowałam cztery przeszkody. Była to koperta wysokości 50cm, stacjonata 80cm, okserek 100cm i druga stacjonata wysokości 120cm.
Kiedy tylko Deew zobaczyła przeszkody zaczęła się kręcić. Postanowiłam długo jej nie denerwować i po podpięciu popręgu i opuszczeniu strzemion szybko wsiadłam i ruszyłam stępem. Energicznie pokonywałyśmy kolejne odcinki trasy w postaci wolt, pól wolt, ósemek oraz serpentyn wokół przeszkód. W trakcie wykonywania ćwiczeń pracowałam również nad zebraniem. Deew, co dziwne, podbierała się dobrze, lecz musiałam tego cały czas pilnować, gdyż chwila nie uwagi wystarczała, aby klacz znowu szła jak słabo zajeżdżony koń rekreacyjny.
Po pewnym czasie zakłusowałam. Nie trzeba było mi pilnować, aby kłus ten był energiczny. Deew szła jakby dostawała przez tydzień za dużo owsa.
W kłusie troche trudniej było mi utrzymać ją zebraną, przy okazji takiego tempa musiała trochę wyciągać łeb.
Aby poprawić reakcją na pomoce poćwiczyłam przechodzenie z chodu do chodu. I tak - na początek z kłusa do stępa. Klacz zbuntowała się nie co, gdyż ona to by chciała już galop. Ze stępa jeszcze bardziej zwolniłam, mianowicie aż do stój. Deew ładnie stanęła, obniżyła główkę i dopiero, gdy dałam jej sygnał ruszyła kłusem. Poklepałam ją i spróbowałam zatrzymać. W tym przypadku poczułam jak wbija kopyta przednie w ziemię, starając się wykonac polecenie. Udało się. Poklepałam ją i ruszyłam stępem. Z tego chodu znowuż do kłusa.
Teraz powróciły ćwiczenia ze stępa, jednak najbardziej skupiłam się na serpentynach. Miały one spowodować uspokojenie i zwolnienie klaczy. Taki też przyniosły skutek po piętnastu minutach. Poklepałam Deewanę i przeszłam do stępa. Teraz krążyłyśmy wokół przeszkód, aby zapoznała się z nimi i abym ja się zapoznała z jej reakcjami na nie.
Po kilkunastu minutach zakłusowałam i skierowałam klaczkę na woltę. Na kole wsiadłam w siodło i lekko zagalopowałam. Deew ruszyła z kopyta, lecz zwolniłam ją trochę dosiadem i trochę wodzą. Teraz szła nie zebrana (choć ćwiczyłam z nią to), ale powoli, raczej spokojnie.
Gdy już powoli zaczynała się zbierać skierowałam ją na prostą. Na niewielkim odcinku drogi spróbowałam w locie zmienić nogę. I tak zmieniłam zupełnie na odwrotne pomoce, jakimi są łydki, wygięłam jej szyję w drugą stronę i wzmocniłam działanie prawej kości kulszowej (galopowałam na lewą nogę). W pełnym momencie dałam silniejszy sygnał i Deewana chcąc nie chcąc zmieniła nogę.
Na lewo również wjechałam na woltę i ćwiczyłam zebranie oraz zwolnienie chodu. Poklepałam Deew po tylu samo kołach, co w przeciwną stronę i skierowałam się na kopertę 50cm. To był dla klaczy mały pikuś. Skoczyła go ją wysoko. Poklepałam i skierowałam się na 80 - centymetrową stacjonatę. Tu również Deew nie miała problemów, co więcej - gdy dodałam jej łydkę skoczyła bardzo wysoko i uznałam, że przy najwyższej przeszkodzie też nie będzie miała problemów.
Kolejny do pokonania był okserek 100cm. Deew patrzyła na niego ze zdziwieniem, ale poszła bez przeszkód i stówkę miałyśmy zaliczoną poklepałam ją po szyi i przed kolejną przeszkodą zrobiłam z nią woltę w galopie.
Ostatni sprawdzian. Stacjonata 120cm. Idziemy, spokojnie, ale stosunkowo szybko. Łydka i szybujemy przez moment... Niestety. Deew zachaczyła lewym tyłem o najwyższy drągi i niewiele by brakowało, a nie spadł by on na ziemię. Jednak tak się nie stało i drąg ten rozrzucił całą przeszkodę. Musiałam zwolnić do kłusa, potem do stępa i założyć drągi na stojaki.
Gdy już to zrobiłam, wsiadłam spowrotem i zagalopowałam z kłusa. Ruszyłyśmy znowu, już nie byłam taka pewłna, że nam się uda, ale w myślach powtarzałam sobie słowa "uda się".
No i skok. Udało się! Deew zrarzona ostatniom skokiem skoczyła o kilka centymetrów wyżej i przeszła gładko nad drągiem. Już nie męczyłam jej galopem, lecz zwolniłam do kłusa i wyklepałam rudzielca. Spisała się.
Dałam jej luźniejszą wodze i powoli kłusowałyśmy wokół ogrodzenia. Gdy uznałam, że mozemy, przeszłyśmy do stępa. Tu rozluźniłam popręg i puściłam wodzę. Zadowolona kasztanka wyciągnęła łeb i stępowałyśmy spokojnie aż do pełnego wyschnięcia.
Zchodząc z niej poklepałam po łopatce.
Zaprowadziłam konika do boksu. Tam rozsiodłałam, zdjęłam ochraniacze i wyczyściłam kopyta. Wszystko było w porządku, więc na przegnanie dałam Deew cukierka i odniosłam sprzęt do siodlarni.